تاثیر آلیاژهای مختلف بر کیفیت و قیمت ورق استیل

ورق استیل به طور گسترده در ساخت و ساز، نفت و گاز، خودروسازی، فرآوری مواد غذایی و بسیاری از صنایع دیگر مورد استفاده قرار می‌ گیرند. با این حال، کیفیت، دوام، مقاومت در برابر خوردگی و قیمت آنها تا حد زیادی به آلیاژهای اضافه شده به ترکیب آهن و کربن پایه بستگی دارد.

همانطور که می دانید مجموعه استیل ربیعی ارائه دهنده برترین انواع ورق استیل با مناسب ترین قیمت ها می باشد.

در این مقاله، ما بررسی می ‌کنیم که چگونه هر عنصر آلیاژی بر خواص و هزینه‌های فولاد تأثیر می ‌گذارد و به شما در تصمیم‌ گیری آگاهانه برای پروژه‌ها و خریدهایتان کمک می‌ کند.

بررسی انواع ورق استیل

آلیاژهای فولادی با افزودن عناصر مختلف به آهن و کربن برای افزایش خواص مکانیکی یا شیمیایی خاص ایجاد می‌شوند. رایج ‌ترین عناصر آلیاژی شامل کروم، نیکل، مولیبدن، منگنز، سیلیکون، تیتانیوم و وانادیوم هستند.

هر یک از این عناصر نقش متمایزی در بهبود استحکام، سختی، شکل‌ پذیری، چقرمگی، مقاومت در برابر خوردگی یا مقاومت در برابر حرارت دارند.

کروم

کروم به طور قابل توجهی سختی و استحکام کششی فولاد را افزایش می‌دهد و در عین حال مقاومت در برابر خوردگی آن را افزایش می‌دهد. این عنصر یک لایه اکسید کروم پایدار روی سطح فولاد تشکیل می‌دهد و از زنگ‌زدگی جلوگیری می‌کند. به همین دلیل است که فولادهای ضد زنگ حداقل حدود 10.5٪ کروم دارند. با این حال، افزودن کروم هزینه را نیز افزایش می‌دهد. به عنوان مثال، فولادهای ضد زنگ مانند 304 یا 430 که حدود 16 تا 18 درصد کروم دارند، قیمت بالاتری نسبت به فولادهای کربنی دارند اما دوام بسیار بهتری ارائه می‌دهند.

نیکل

نیکل چقرمگی و شکل ‌پذیری را بهبود می‌بخشد و مقاومت در برابر خوردگی را افزایش می‌دهد، به ویژه در محیط‌های اسیدی و غنی از کلرید مانند کاربردهای دریایی. همچنین به فولاد کمک می‌کند تا استحکام خود را در دماهای پایین حفظ کند و آن را برای مخازن ذخیره‌ سازی کرایوژنیک یا خطوط لوله LNG بسیار مهم می‌کند. نیکل نسبتاً گران است، بنابراین فولادهایی با محتوای نیکل بالاتر، مانند فولاد ضد زنگ 316، به طور قابل توجهی گران‌تر از گریدهایی با نیکل کمتر هستند اما عملکرد بهتری در شرایط سخت ارائه می‌دهند.

مولیبدن

مولیبدن استحکام دمای بالا را افزایش می‌دهد و مقاومت در برابر خوردگی حفره‌ای و شکافی را به ویژه در محیط‌های کلریدی به میزان قابل توجهی بهبود می‌بخشد. این امر فولادهای یاتاقان مولیبدن را برای سکوهای فراساحلی، فرآوری شیمیایی و تجهیزات دریایی ایده‌آل می‌کند. با این حال، مولیبدن یک عنصر آلیاژی ممتاز است و افزودن آن به طور قابل توجهی قیمت نهایی ورق استیل را افزایش می‌دهد.

منگنز

منگنز با تقویت محلول جامد، سختی و استحکام را افزایش می‌دهد. همچنین در طول فولادسازی به عنوان یک اکسیدزدا عمل می‌کند و کیفیت و ثبات محصول نهایی را بهبود می‌بخشد. منگنز در مقایسه با نیکل یا مولیبدن یک عنصر آلیاژی مقرون به صرفه است و در حالی که خواص مکانیکی را به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد، قیمت را به طور قابل توجهی افزایش نمی‌دهد.

سیلیکون

سیلیکون در درجه اول به عنوان یک اکسیدزدا عمل می‌کند و همچنین استحکام را بدون کاهش زیاد شکل‌پذیری بهبود می‌بخشد. در فولادهای الکتریکی، سیلیکون برای افزایش خواص مغناطیسی اضافه می‌شود و آن را برای ورقه‌های ترانسفورماتور و موتور ضروری می‌کند. اگرچه افزودن سیلیکون هزینه را کمی افزایش می‌دهد، اما در مقایسه با سایر عناصر آلیاژی نسبتاً مقرون به صرفه باقی می‌ماند.

تیتانیوم

تیتانیوم کاربیدهای پایداری را در فولاد تشکیل می‌دهد و از رسوب کاربید کروم (حساس شدن) که باعث خوردگی بین دانه‌ای می‌شود، جلوگیری می‌کند. این خاصیت، فولادهای ضد زنگ تثبیت شده با تیتانیوم، مانند گرید ۳۲۱، را برای سازه‌های جوش داده شده در معرض دماهای بالا بسیار مناسب می‌کند. تیتانیوم گران است، بنابراین گریدهای فولادی که با آن آلیاژ می‌شوند، هزینه بیشتری دارند اما پس از جوشکاری مقاومت استثنایی در برابر خوردگی ایجاد می‌کنند.

وانادیوم

وانادیوم با تشکیل کاربیدهای وانادیوم و اصلاح ساختار دانه، که باعث افزایش چقرمگی می‌شود، استحکام، سختی و مقاومت در برابر سایش فولاد را افزایش می‌دهد. اگرچه فقط مقادیر کمی استفاده می‌شود، وانادیوم یک عنصر آلیاژی پرهزینه است که به قیمت نهایی ورق فولادی می‌افزاید

درک آلیاژها، کیفیت و قیمت در کنار هم

به طور کلی، فولادهای کربنی ساده اقتصادی‌ترین فولادها هستند، اما مقاومت در برابر خوردگی محدود و عملکرد مکانیکی پایین‌تری در مقایسه با فولادهای آلیاژی ارائه می‌دهند. فولادهای ضد زنگ حاوی کروم و نیکل به دلیل دوام و مقاومت در برابر خوردگی برتر، به طور قابل توجهی گران‌تر هستند، در حالی که افزودن مولیبدن، تیتانیوم یا وانادیوم هزینه را بیشتر افزایش می‌دهد، اما مزایای مهمی را در محیط‌های دشوار ارائه می‌دهد.

به عنوان مثال:

• فولاد کربنی مقرون به صرفه و قوی است اما به راحتی زنگ می‌زند.
• فولاد ضد زنگ 304 حاوی کروم و نیکل است که آن را در برابر اکثر خوردگی‌ها در استفاده روزانه و صنعتی مقاوم می‌کند.
• فولاد ضد زنگ 316 حاوی مولیبدن است که آن را برای محیط‌های دریایی یا شیمیایی ایده‌آل می‌کند، اما با قیمت بالاتر.
• فولاد ضد زنگ 321 با تیتانیوم در جایی استفاده می‌شود که مقاومت در برابر جوشکاری و استحکام در دمای بالا مورد نیاز است و هزینه بالای آن را توجیه می‌کند.
• فولادهای ضد زنگ دوپلکس، با ترکیبی از کروم، نیکل، مولیبدن و نیتروژن، مقاومت و مقاومت در برابر خوردگی بسیار بالایی را ارائه می‌دهند، اما با بالاترین هزینه در بین این نمونه‌ها.

 

انتخاب ورق فولادی مناسب نیاز به ایجاد تعادل بین الزامات عملکرد و محدودیت‌های بودجه دارد. اگرچه افزودن آلیاژهایی مانند نیکل و مولیبدن هزینه‌ها را افزایش می‌دهد، اما خواص حیاتی مورد نیاز برای محیط‌های سخت را فراهم می‌کند.

نکته کلیدی:

قبل از انتخاب گرید آلیاژ، نیازهای پروژه خود را برای مقاومت در برابر خوردگی، استحکام، تحمل دما و قابلیت جوشکاری ارزیابی کنید.

برای تهیه بهترین انواع ورق استیل با کارشناسان ما با شماره 02166395656 در تماس باشید.